Centrum Ochotników Cierpienia to stowarzyszenie wiernych świeckich, którego celem jest wspólny apostolat zmierzający do pełnego wykorzystania potencjału ludzi chorych: dokonuje się to przez dzieło ewangelizacji i katechezy, w którym pierwszoplanową rolę odgrywają sami chorzy i niepełnosprawni.
Założyciel stowarzyszenia, prał. Luigi Novarese, sam spędził długi okres w szpitalu i doświadczył poczucia bezużyteczności i frustracji, jakiego doznaje człowiek biernie przeżywający przewlekłą chorobę. Odkrył wówczas jedyną prawdę, która może dać odpowiedź człowiekowi cierpiącemu: wiarę i zjednoczenie z Chrystusem ukrzyżowanym i zmartwychwstałym. To osobiste doświadczenie cierpienia oraz bliska więź z Maryją pozwoliły prałatowi Novarese oraz siostrze Elvirze Myriam Psorulli dać wspólną odpowiedź na dramatyczne wołanie o pomoc, jakie kierował do nich świat ludzi cierpiących, i na naglące wezwania Niepokalanej; tą odpowiedzią jest właśnie Centrum Ochotników Cierpienia. Należą do niego ludzie cierpiący, którzy przyjęli zaproszenie Maryi, aby odkryć w Jezusie Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym jedyną możliwość nadania sensu własnemu życiu i osiągnięcia zbawienia, a idąc za Jej wezwaniem stali się świadkami i głosicielami Ewangelii.
Działalność Centrum jest prowadzona we współpracy z Cichymi Pracownikami Krzyża – stowarzyszeniem życia konsekrowanego, które powstało w kontekście tego samego dzieła ewangelizacyjnego. Jego wyłącznym celem jest apostolstwo jako odpowiedz na podstawową potrzebę radykalnej i totalnej realizacji charyzmatu przez osobistą konsekrację tych, którzy go przyjmują.
